Historie

Schutterijen en Gilden dateren al uit de middeleeuwen en zijn vaak ontstaan uit uit godsdienstige broederschappen. Deze zetten zich vaak in voor Christelijke naastenliefde. Ook in Grubbenvorst bestonden zulke gilden. Vanaf de 16e eeuw bestonden het Sebastianus- en het Antoniusgilde. Van deze gilden is documentatie terug te vinden tot halverwege de 18e eeuw. Vanaf de 16e eeuw werden de Schuttersgilden omgevormd tot lokale burgerwacht. Later werden schutterijen verenigingen die het militaire of politionele aspect als mindere belangrijk beschouwden en zich meer op broederschap, ontspanning en schietspelen gingen richten.

Grubbenvorst

In 1900 had Grubbenvorst 868 inwoners. In de winter, als het werk op het land stil lag, werkten veel mannen en jongens als seizoenswerker bij het ontginningswerk. Hierbij werden heidevelden ontgonnen en werden er sparren- en dennenbossen aangelegd. Op 30 december 1899 werd door een aantal mannen besloten dat ze toch iets van ontspanning moesten hebben, na het harde werken. Bij de oprichtingsvergadering op zondag 31 december 1899 of 7 januari 1900 werd besloten dat ze een schutterij gingen oprichten. Van de eerste jaren na de oprichting is maar weinig bekend. Als naam van de pas opgerichte schutterij werd gekozen voor de patroonheilige van het dorp: St. Jan de Doper. Het schuttersuniform bleef de eerste jaren beperkt tot een eenvoudige uniformpet. Later kwam daar een witte broek, oranje sjerp en lans bij. In 1902 kon men in Venlo een stel echte schutters- of legergeweren op de kop tikken. Vanaf 1902 werd er ook op de vogel geschoten. Schutterij St. Jan heeft zich vanaf het begin als weerbaarheidskorps opgesteld. Hierdoor moest de vereniging koninklijke goedkeuring en toestemming aanvragen om oproepings bevoegdheid te krijgen. Koningin Wilhelmina tekende in 1909 het besluit waarbij de statuten van de schutterij werden goedgekeurd.

Tussen de twee Wereldoorlogen in ontwikkelde de schutterij zich tot een actieve schutterij, die vaak deelnamen aan feesten en bondsconcoursen. Halverwege de jaren 30 van de vorige eeuw kregen de schutterijen te maken met hinderwetbepalingen en eisen van de vuurwapenwet. Tijdens de 2de Wereld Oorlog waren er geen verenigingscontacten tussen de leden van de schutterij. De eerstvolgende ledenvergadering na de oorlog werd gehouden in februari 1946. De jaren die volgden waren moeilijk. Vanaf 1958 trad de schutterij weer in volledig uniform en met geweren naar buiten. Bij het 60 jarig jubileum in 1960 kon de schutterij dan ook trots zijn op 50 leden en de huldiging van de drie oprichters. In 1961 werd het Tamboer- en Klaroenkorps opgericht. Dit was in eerste instantie niet zo’n succes. In 1965 werden de instrumenten verkocht aan Harmonie St. Joseph. De Harmonie leverde in de jaren erna tamboers aan de schutterij, totdat St. Jan in 1975 weer over eigen tamboers beschikte. In 2000 werd een groot eeuwfeest gevierd met als hoogtepunt op zondag een prachtige optocht met nevenwedstrijden. Vergeet de foto’s hiervan in het fotoalbum niet te bekijken! Sappeurs Bielemannen gingen sinds 1967 bij St. Jan voorop, vanaf 1987 baanden Sappeurs de weg voor de Schutten van St. Jan. De bielemannen, zijn stevige, bebaarde kerels met gevaarlijk uitziende bijlen (vandaar de naam). De bielemannen liepen vroeger met de (katholieke) processies mee om de door protestanten opgeworpen versperringen te verwijderen. In veel dorpen is het nog steeds gebruik dat bij de opening van de kermis een symbolische versperring wordt opgeworpen, die de bielemannen moeten verwijderen alvorens de kermis kan beginnen. Onze vereniging heeft in plaats van bielemannen, sappeurs.

Een sappeur is eigenlijk het militaire equivalent van een bieleman en meestal te herkennen aan een rugzak. In lijn met symbolische taken om de vrije doorgang te waarborgen, zijn deze schuttersfiguren afgeleid van 19e eeuwse soldaten die sappen of loopgraven moesten maken. Zij werden later als geniesoldaten bij de verbindingstroepen ingedeeld. Zie daar de verbindende schakel met de sappeur als wegbereider voor de schutterij. Voor een sappeur is het dragen van een baard niet verplicht.

De marketentsters

In 1992 deden de Marketentsters hun intrede bij Schutterij St. Jan. Drie dames, liepen vanaf toen voor het vaandel mee. De dames halen vaak prijzen op de bondsfeesten en zijn een echte aanwinst voor de Schutterij.